***2
گل آذین
طرز قرار گرفتن گل روی شاخه
-ساقه گل دهنده بعضی نباتات فاقد انشعابات فرعی است(زعفران و لاله گلها در انتهای ساقه قرار گرفته اند.) و در برخی (پیچ تلگرافی و بنفشه ) محوری است که گل آذین منفرد نام دارد.
هر چقدر تعداد گلهای یک گل آذین بیشتر باشد رشد گلها محدود و از درشتی آنها
می کاهد.
انواع گل آذین:
1- نامحدود
2- محدود
***3
گل آذین نامحدود
محور اصلی حامل گلها دارای چند شاخه و هر شاخه به یک گل منتهی می شود.
هر گل روی شاخه کوتاه (دمگل) قرار گرفته و ساقه گل دهنده بطور نامحدود رشد میکند و تولید گل جدید می کند.
شکفتن گل از پائین به بالا و یا از خارج به داخل است(در پائین ساقه میوه ها رسیده و در راس گل به میوه تبدیل نشده است.)
گل آذین نامحدود
***4
گل آذین خوشه ای
گل ها در طول محور اصلی به فواصل نسبتا مساوی قرار گرفته که هر گل دارای دمگل
و برروی برگکی قرار گرفته است.
(شب بو و انگور فرنگی )
1- خوشه ای ساده : شاخه های فرعی انشعاب ندارند-شب بو
2- خوشه ای مرکب : شاخه های فرعی منشعب می شود- یاس
گل آذین سنبله
همان گل آذین خوشه ولی گلها فاقد دمگل و مستقیما به محور اصلی یا فرعی متصل اند.
1- سنبله ساده : بارهنگ
2- سنبله مرکب:غلات(هر سنبله شامل چند سنبلچه)
اسپادیس
- گل آذین سنبله نر ماده - در گل آذین سنبله گلهای نر در بالا و گلهای ماده در پائین
شاتون
گل آذین سنبله با گل های نر و ماده – بلوط و بید و توس
گل آذین سنبله با گل های نریا فقط ماده –گردو