***13
نام AFLP برای نخستین بار توسط قره یاضی و همکاران در سال 1993 به نام روش ALP مورد استفاده قرار گرفت، که به دلیل ثبت آن توسط شرکت کی جین این نام به AFLP تغییر پیدا یافت.
نشانگر AFLP در سال 1995 توسط ووس و همکاران معرفی شد(Vos et al ., 1995).
***15
سابقه تحقیق
سگوویا وهمکاران (2003)، تنوع ژنتیکی را در 9 ژرم پلاسم یونجه توسط 34 مارکر AFLP مورد ارزیابی قراردادند.
توکاک و همکاران (2008)، تنوع ژنتیکی 14 رقم زراعی یونجه را با 6 آغازگر RAPD مورد بررسی قراردادند.
قراردی و همکاران (1998)، با استفاده از5 مارکر RAPD به بررسی تنوع ژنیکی بین 8 رقم یونجه پرداختند.
منگونی و همکاران (1999)، میزانتنوع ژنتیکی بین 4 اکوتیپ و 2 واریته از ژرم پلاسم یونجه های مصری و ایتالیایی را توسط 7 مارکر RAPD و 3 مارکر SSR مورد بررسی قرار دادند.
***16
موسیال و همکاران (2002)، تنوع ژنتیکی بین و درون 19 رقم و لاین یونجه را با به کارگیری 11 آغازگر تصادفی مورد بررسی قرار دادند.
برومر و همکاران (1995)، تنوع ژنتیکی 6 گونه مختلف یونجه یک ساله را با استفاده از 4 آغازگر تصادفی RAPD مورد بررسی قراردادند.
ایلوود و همکاران (2006)، تنوع ژنتیکی یونجه را با استفاده از 6 نشانگر ریز ماهواره مورد بررسی قرار دادند.
لیو و همکاران (2007)، تنوع ژنتیکی 8 جمعیت یونجه با استفاده از 19 جفت آغازگر SSR مورد بررسی قرار
***17
تولی و همکاران (2008)، تنوع ژنتیکی بین 26 جمعیت یونجه را با استفاد از 2 نشانگر SSR مورد بررسی قرار دادند.
فلاجولوت و همکاران (2005)، تنوع ژنتیکی 7 زقم زراعی یونجه را با استفاده از 8 آغازگر مورد بررسی قرار دادند.
فتاحی و همکاران (1385)، تنوع ژنتیکی 21 جمعیت ایرانی و 7 رقم خارجی یونجه زراعی ر ا با استفاده از 14 آغازگر RAPD مورد بررسی قرار دادند.
شاه نجات بوشهری و همکاران (1387)، تنوع ژنتیکی ارقام و توده های یونجه های تحت کشت در ایران را با استفاده از 14 پرایمر تصادفی RAPD مورد بررسی قرار دادند.