***2
جمله
((زنبور عسل حشرهای کوچک و مفید است؛ پیوسته در تکاپو و تلاش است؛ برروی گلهای گوناگون مینشیند؛شیرهی بهترین گلها رامیمکد؛ عصارهی آنها رابا هم میآمیزد و عسل میسازد.))
نوشتهی بالا شامل چند بخش است:
زنبور عسل حشرهای کوچک و مفید است.
[ زنبور عسل] پیوسته در تکاپو و تلاش است.
[ زنبور عسل] بر روی گلهای گوناگون مینشیند.
[ زنبور عسل] شیرهی بهترین گلهارا میمکد.
[ زنبور عسل] عصارهی آنها را با هم میآمیزد.
[ زنبور عسل] [از آنها] عسل میسازد.
هر کدام از این بخشها را یک(( جمله)) مینامیم.
***4
مثلاًدرجملهی:
(( زنبور عسل، شیرهی بهترین گلها را میمکد.)) دربارهی زنبور عسل خبر دادهایم پس زنبور عسل صاحب خبر است.
مثلاً در همان جمله،(( شیرهی بهترین گلها را میمکد)) خبری است که دربارهی زنبور عسل بیان کردهایم.
هر گزاره یک فعل دارد که هستهی آن است؛ مانند(( میمکد)) در این جمله:
زنبور عسل شیرهی بهترین گلها رامیمکد.
هر فعل نیز دارای یک شناسه است که همیشه با آن است: شناسه، نشانهی فعل است و همانند نهاد شخص فعل را معیّن میکند، مثل((-َ د)) در میمکد. به همین دلیل شناسه را نهاد پیوسته مینامیم.