***3
چکیده
فولاد های استنیتی منگنز(حاوی حدود 2/1 درصد کربن و 12 درصد منگنز) در سال 1882 توسط رابرت هادفیلد (Robera Hadfoeld) ابداع و معرف شدند. این خانواده از فولادها به افتخار ایشان به نام هادفیلد معروف شدند.
فولاد های آستنیتی منگنزدار با داشتن ترکیب مناسب از چقرمگی، انعطاف پذیری، قابلیت کار سختی مقاومت در مقابل سایش، در نوع خود منحصر به فرد هستند. و دارای کاربرد وسیع میباشند.
***4
این خانواده در کنار ویژگی های عالی، دارای برخی محدودیتهایی هستند که عمدهترین آنها عبارتند از:
قابلیت ماشینکاری ضعیف
استحکام تسلیم پائین (در محدوده MPA 415-345)
در نتیجه برای قطعاتی که لازم است دقت ابعادبالایی داشته باشند یا در تنشهای بالا در مقابل تغییر شکل مقاوم باشد، مناسب نیستند.
انجام عملیاتی نظیر چکش کاری، کوبش، پرس کاری، نورد سرد و شوکهای انفجاربر روی سطح این فولادها باعث افزایش استحکام تسلیم و بالا رفتن سختی سطح آنها (ضمن حفظ انعطاف پذیردر مغز) میشود.
***5
خواص فیزیکی فولاد های آستنیتی منگنزی:
فولادهای آستنیتی منگنزبا هدایت حرارتی کم و ضریب انبساط حرارتی زیاد، از فولادهای ساده کربنی متمایز میشوند؛ این فولادها در درجه حرارت اتاق غیر مغناطیسی هستند. خواص فیزیکی آنها در جدول (1) ارائه شده است.
***6
ترکیب شیمیایی فولادهای آستنیتی منگنزی و استانداردهای مرتبط:
از هنگام ابداع فولاد هادفیلد، تغییرات گوناگون در هنگام ترکیب شیمیایی آن صورت گرفته است. برخی از این ترکیبها به عنوان ابداع ثبت قرار نگرفتهاند تنها ترکیبهای محدودمورد استقبال واقع شدند و تکامل یافتند. تغییرات عمده عموماً در میزان کربن و منگنز به همراه افزودن عناصر آلیاژی نظیر نیکل، مولیبدن، وانادیم، تیتانیم و بیسموت، یا بدون افزودن عناصر آلیاژی بوده است. معروفترین و مهمترین طبقه بندی شیمیایی فولادهای هادفیلد، به وسیله ASTM صورت گرفته است.
***7
این طبقه بندی تحت استاندارد ASTM AL28 ارایه شده،ترکیب شیمیایی فولادهای هادفیلد، بر اساس این استاندارد در جدول 2 نشان داده شده است.