***2
آثار گوناگون هورمون جنسی بر متغیرهای آمادگی:
اگر تستوسترون هورمونی مردانه و استروژن هورمونی زنانه باشد، اعمالشان باید عضلانی بودن را از زنانه‌بودن، رشد عضله مردانه از انباشت چربی و باروری متمایز کند فرانک (1995) بیان می‌دارد: اندکی حس اعتقاد به سرنوشت ایجاب می‌کند تصور کنیم دو مسیر گیرنده‌ای- هورمونی جداگانه و مجزا تکامل می‌یابند که آثار فیزیولوژیکی مشابهی دارند که در اسکلت بلوغی مردان و زنان اتفاق می‌افتد. درحقیقت این طرز فکر باعث شد برخی ادعا کنند که هورمون‌های جنسی ویژگی جنسیتی ندارند یعنی تستوسترون و هورمون‌های آندروژنی در زنان فعال‌اند و استروژن‌ها در مردان ایفای نقش می‌کنند.
ولی در جایی دیگر دیدگاه نسبی: آثار تستوسترون و استروژن تکیه بر جنسیت دارد و به‌نظر می‌رسد این هورمون‌ها تمایز جنسی را باعث می‌شوند.
***3
ترکیب بدنی:
شاید بیشترین تأثیری که هورمون های جنسی هنگام بلوغ می‌تواند داشته باشد، تحریک گسترش وزن عضله با تستوسترون و چربی بدن با استروژن باشد. بلوغ مردان هم باعث افزایش قد و هم وزن عضله می‌شود. مثلاً در پسر 11ساله وزن عضله 15 کیلوگرم ولی با بلوغ این افزایش به 35 کیلوگرم می‌رسد. ولی در زنان با بلوغ افزایش کمتر قد و وزن عضله اما انباشت معنادار چربی بدن مشاهده می‌شود. وزن عضله در 17 سالگی در مردان 53 درصد وزن مرد و در زنان 42 درصد وزن آنها است (شکل زیر)
***4
سطح مقطع عضله پهن جانبی در پسران 16 ساله، 26درصد بیشتر از دختران 16ساله است. افزایش وزن چربی هنگام بلوغ در زنان دو برابر مردان است. (مالینا و بوچارد)
همچنین درصد چربی بدن در زنان نسبت به مردان حتی قبل از بلوغ نیز بیشتر است که این میزان در بلوغ دو برابر می‌شود. (شکل زیر)
زیان‌بارترین تأثیر این انباشت چربی
در زنان، محدودکردن عملکرد
فعالیت‌هایی است که در آن
وزن بدن حمل می‌شود مثل
دویدن و آویزان‌شدن از بارفیکس.
بیش از یک سوم تفاوت عملکرد در دوی
1600متر گروهی از دانش‌آموزان دبیرستانی
به‌دلیل تفاوت در میزان چربی بدن است
(رولند و همکارانش 1999)
***5
قدرت عضله:
شواهد فروانی وجود دارد که تستوسترون قدرت و حجم عضله اسکلتی را افزایش می‌دهد. هرگونه تغییر در قدرت عضله هنگام بلوغ، رابطه تنگاتنگی با افزایش میزان تستوسترون دارد.
مردانی که عملکرد گونادی ضعیفی دارند وزن بدون چربی کمتری دارند. مردانی که در آزمایشگاه تستوسترون آنها را متوقف کردند، کاهش سنتز پروتئین عضلانی و وزن بدون چربی را نشان دادند. در هر سنی در مردان، کاهش تستوسترون با کاهش قدرت عضلانی همراه است.
اینکه چگونه تستوسترون باعث سنتز پروتئین عضلانی و افزایش اندازه و قدرت عضله می‌شود، هنوز تحت مطالعه است ولی یک احتمال آن است که تستوسترون سبب تحریک آثار آنابولیکی IGF.I در سلول‌های عضلانی می‌شود. (اُربن و همکارانش 1995). انتقال عصبی- عضلانی با تستوسترون تسهیل می‌شود و آثار شناختی آندروژن‌ها انگیزه تمرین و عملکرد در شدت زیادتر را تغییر می‌دهند (بهایسن و همکارانش 2001)