***4
استاندارد حسابداری شماره 14
نحوه ارائه داراییهای جاری و بدهیهای جاری
این استاندارد باید با توجه به ”مقدمهای بر استانداردهای حسابداری“
مطالعه و بکارگرفته شود.
***5
مقدمه از جمله اطلاعات مفیدی که میتواند در تحلیل وضعیت مالی واحدتجاری برای استفادهکنندگان صورتهای مالی مفید واقع شود، ارائه جداگانه داراییهای جاری و بدهیهای جاری در ترازنامه است. معمولاً به مازاد داراییهای جاری بر بدهیهایجاری،” خالصداراییهایجاری“یا ” سرمایه در گردش“ و به مازاد بدهیهای جاری بر داراییهای جاری ” خالص بدهی های جاری“ اطلاق میشود.
***6
دامنه کاربرداین استاندارد باید برای ارائه داراییهای جاری و بدهیهای جاری در ترازنامه بکار گرفته شود.
***7
دیدگاههای موجود در مورد داراییهای جاری و بدهیهای جاری
از نظر برخی، هدف از طبقهبندی داراییها و بدهیها به ” جاری“ و ” غیر جاری“ ، ارائه معیاری تقریبی از نقدینگی واحد تجاری، یعنی توانایی آن در انجام فعالیتهای روزمره، بدون مواجهه با مشکلات مالی است. برخی دیگر، به این طبقه بندی به عنوان ابزاری برای تشخیص آن حصه از منابع و تعهدات واحد تجاری مینگرند که گردش مستمر دارد.
***8
اهداف مزبور تاحدی با یکدیگر ناسازگار است، زیرا در سنجش نقدینگی، ملاک طبقه بندی داراییها و بدهیها به جاری یا غیرجاری، امکان نقد شدن و یا تسویه آنها در آینده نزدیک است، ولی معیار تشخیص داراییها و بدهیها به عنوان ” اقلام در گردش“ عمدتاً معطوف به مصرف یا تسویه آنها در راه ایجاد درآمد طی چرخه عملیاتی معمول واحد تجاری است. چرخه عملیاتی یک واحد تجاری، معمولاً متوسط فاصله زمانی بین ” تحصیل موادی که وارد فرایند عملیات میشود“ و ” تبدیل نهایی آنها به وجه نقد “ است.