***3
روغن سرخ کردنی مناسب برای استفاده صنعتی باید در مقابل اکسیداسیون مقاوم بوده، نقطه دود بالائی داشته، در هنگام سرخ کردن کف زیادی تشکیل نشده، نقطه ذوب پائین، بدون طعم و بو، دارای ارزش تغذیه ای خوب و عملاً فاقد اسید های چرب ترانس باشد
***4
Òدر حال حاضر در اروپا روغنهای تصفیه شده کلزا، کلزای نیمه هیدروژنه، مخلوطهای پالم با کلزا یا سویا و پالم اولئین یا سوپر اولئین روغنهای متداول سرخ کردنی هستند.
در آمریکای شمالی در رستورانهای fast food و سرخ کردن صنعتی معمولاً از روغنهای جامدی که از روغن تخم پنبه، روغن سویای نیمه هیدروژنه یا کلزای نیمه هیدروژنه ترکیب یافته استفاده میشود.
***5
Òبررسی های انجام شده نشان داده است که برای اینکه مقدار کمی از محصولات اکسیداسیون که سبب بهبود طعم غذای سرخ شده میشود، بوجود آید اکسیداسیون ملایم اسید لینولئیک در درجه حرارت نزدیک به 180 درجه سانتیگراد لازم است.
***6
تاثیر خصوصیات و ترکیب روغنهای سرخ کردنی در کیفیت و پایداری آن
ترکیب مناسب اسیدهای چرب یک روغن سرخ کردنی سالم و مقاوم به شرح ذیل میباشد:
روغن سرخ کردنی باید غنی از اسیدهای چرب دارای یک پیوند غیر اشباع باشد ( c18:1 بیش از 75%).
2- اسیدهای چرب اشباع ( c16:0 – c14:0 – c12:0) و اسیدهای چرب دارای چند پیوند غیر اشباع روغن کم باشد ( کمتر از 15%).
***7
3- اسید لینولنیک روغن خیلی کم باشد (c18:3 کمتر از 1/5 % ) .
مقدار اسیدهای چرب ترانس روغن عملاً صفر باشد.
5- بعلاوه روغنهای سرخ کردنی سالم و مقاوم باید غنی از آنتی اکسیدانهای طبیعی باشند گر چه مقداری از این ترکیبات در فرایند سرخ کردن از بین میرود ولی باقیمانده آنها برای جلوگیری از اکسیداسیون غذای سرخ شده در هنگام نگهداری کافی است
***8
روغن هسته پالم و روغن نارگیل ( غنی از اسید لوریک ): برای سرخ کردن صنعتی مناسب نیستند چون حاوی مقدار زیادی اسید لوریک و سایر اسیدهای چرب دارای تعداد کربن کمتر از 14 هستند.
2- روغن پالم و سایر روغنهای غیر لوریک : گرچه اسیدهای چرب در نتیجه هیدرولیز آزاد میشوند ولی وزن مولکولی این اسیدها بالاتر بوده و چندان فرار نبوده بنابراین تشکیل دود کمتر است