***3
فصل اوّل
مقدمه و معرفی تحقیق
***4
بیماری های قلبی عروقی که غالبا با پیش زمینه آتروسکلروزیس شروع می شوند 50 درصد عوامل مرگ و میر را در جوامع در حال پیشرفت تشکیل می دهند . همچنین یکی از شایع ترین بیماری ها و و علت مرگ و میر در کشورمان ایران نیز می باشد (نمازی و پور کیا، 1384؛ جابری و همکاران،1382).
در مورد سبب شناسی بیماری های قلبی عروقی دو دسته عوامل خطرزا را مسئول می شناسند: دسته اول عواملی که طی سالها مورد پژوهش قرار گرفته اند که شامل هایپرلیپیدمی، دیابت، سیگار ، سابقه خانوادگی بیماری قلبی و بی تحرکی ،
دسته دوم عواملی که به تازگی مورد توجه قرار گرفته اند شامل: هموسیستئین ، فیبرینوژن، لیپو پروتئین وغیره می باشد( نمازی و پور کیا، 1384؛ دون کن و همکاران، 2004).
***5
یکی از عوامل خطر زای مطرح شده در بروز بیماری های قلبی عروقی افزایش سطح پلاسمایی هموسیستئین است.
نشان داده شده است که هر 3 میکرومول در لیتر کاهش در هموسیستئین تام می تواند با 16 درصد کاهش در بیماری ایسکمیک قلب ، 25 درصد کاهش در ترومبوز ورید عمقی و 24 درصد کاهش در سکته مغزی همراه است (موحد و همکاران،1385).
همچنین نشان داده شده است که 5 میکرومول در لیتر افزایش در سطوح هموسیستئین با 65 درصد عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی در مردان و 80 درصد افزایش خطر در زنان همراه است(رستمی،1382).
***6
هموسیستئین یک اسید آمینه حاوی سولفور، با وزن مولکولی 2/135 دالتون است که در جریان متابولیسم متیونین به وجود می آید(ریچارد،2008؛ یکرنگیان و پژهان، 1374؛ کمانگر،1379).
هموسیستئین تام پلاسما به مجموع فرمهای هموسیستئین ترکیب و آزاد گفته می شود(فین کلستین،1990).
مقدار مطلوب آن در بزرگسالان 15 میکرومول در لیتر و در سالمندان 20
میکرومول در لیتر است(نمازی و پورکیا،1384).
***7
بیان مسئله
داده های کلینیکی ارتباط قوی بین سکته قلبی و افزایش سطح هموسیستئین را نشان می دهند (مانور،2006).
از میان عوامل مؤثر بر هموسیستئین ،غلظت هموسیستئین ارتباط مثبتی با سن دارد .میزان هموسیستئین پلاسما با افزایش سن افزایش می یابد(پری روست،1997؛نیگارد، 1998؛کلی و کلی،2008) .
همچنین میزان آن در مردان بیشتر از زنان است اما با ورود زنان به مرحله یائسگی میزان کلیه عوامل خطر زای قلبی عروق برابر یا بیشتر از مردان می شود(کلی و کلی،2008؛ رستمی، 1382).
افزایش فعالیت بدنی در افراد بی تحرک عوامل خطر قلبی عروقی سنتی و جدید شناخته شده را در آن ها بهبود می بخشد. مطالعات جدید حاکی از تأثیر فعالیت بدنی به ویژه تمرینات هوازی بر عوامل خطر جدید از جمله هموسیستئین نیز می باشد(مارکوس،2003؛ مانور،2006).