***6
nالف) خود شناسی
از مسائل مهم انسان و شاید مهمترین آنها، شناخت خود انسان است.
دعوت به شناخت انسان از توصیه های مهم پیامبران الهی، عارفان، عالمان اخلاق و فیلسوفان است.
اگر انسان با تامل استعدادها و امکاناتی که برای رشد او آفریده شده است، بشناسد، بهتر می تواند سرمایه های وجودی خود را به کمال برساند.
***7
الف) خود شناسی
قرآن و روایات اسلامی، انسان را به خود شناسی دعوت می کنند.
قرآن می فرماید:
انسان باید بنگرد که از چه آفریده شده است. (طارق-5)
آیا انسان به یاد نمی آورد که ما او را آفریدیم و حال آنکه چیزی نبوده است؛ (مریم-67)
ای کسانی که ایمان آورده اید! به خود بپردازید....(مائده-105)
***8
nالف) خود شناسی
امام علی (ع) می فرماید:
((کسی که به خود شناسی دست یابد، به بزرگترین سعادت و کامیابی رسیده است.))
در تاریخ فلسفه، خودشناسی، از نظریات اساسی سقراط بوده است.
ایمانوئل کانت فیلسوف بزرگ مغرب زمین می گوید:
((انسان قبل از هر چیز باید به ارزیابی و شناخت دقیق توانایی خود بپردازد))
***9
nالف) خود شناسی
مقدمه کمال انسانی
نقطه آغاز شناخت سرمایه های وجودی انسان است. انسان می تواند از خود بپرسد:
آیا حد وجودی انسان در حد سایر حیوانات است یا قدرت تعالی و رشد پرواز کردن دارد؟
اگر قدرت پرواز کردن به عالم ملکوت را دارد تا چه حد می تواند پرواز کند؟
آیا انسان جز بدن مادی، حقیقت دیگری به نام روح هم دارد؟
پاسخ به این سؤالات مقدمه تکامل انسانی است.
***10
nالف) خود شناسی
پیش درآمد جهان شناسی
انسان باید ابتدا قوا و ابزار شناخت خود و گستره و مرزهای آن را بشناسد تا بعد به شناخت جهان دست یابد.
امیرالمومنین علی (ع) می فرمایند:
((کسی که خود را نمی شناسد، چگونه غیر از خود را تواند شناخت؟))
((کسی که خود را بشناسد، دیگری را بهتر می شناسد و کسی که به خود جاهل است، به دیگران جاهل تر است.))
***11
nالف) خود شناسی
مقدمه خداشناسی
امیر مؤمنان علی (ع) می فرماید:
هر کس خود را بشناسد، پروردگارش را می شناسد.
جنبه های گوناگون خود شناسی :
از آنجا که فطرت آدمی با معرفت خدا عجین است، دعوت به خود شناسی
در واقع دعوت به خداشناسی است. بنابراین، خود شناسی، مقدمه محبت و
معرفت به خداست.